Page 29 - GREC14N_MJT_03

KVAVA
K

ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός
διευθυντής, έχει γράψει λόγια για πάνω από
διακόσια σπουδαία ελληνικά τραγούδια, ένας ήρωας της περιπέτειας, δεν επιζητά περιπέτειες, δεν είναι ο Σεβάχ ο
έχει συνεργαστεί με μεγάλους σκηνοθέτες, Θαλασσινός. Θέλει να επιστρέψει στο σπίτι, δηλαδή να επιστρέψει στον
ηθοποιούς, τραγουδοποιούς, συνθέτες τόπο του, άρα θέλει να επιστρέψει στον εαυτό του, αυτό είναι το βασικό.
και ερμηνευτές, το τελευταίο πεζό του, με Η «Οδύσσεια» θα είναι σπαρμένη στην παραλία, στο καρνάγιο, στο φάρο,
τον τίτλο «Έπτά Λευκά Πουκάμισα», κάνει επειδή είναι θαλασσινό το θέμα. Θα ακουστεί στη μετάφραση, και βέβαια
τώρα τη δεύτερη έκδοσή του και μας μιλά στα νέα ελληνικά του αείμνηστου Μαρωνίτη, αλλά και σε μεταφράσεις
για την Καβάλα και το φεστιβάλ. Θεωρεί στο κρητικό ιδίωμα και στο ποντιακό ιδίωμα, του Γιώργου Ψυχουντάκη και
ότι τόπος σου δεν είναι μόνο ο γενέθλιος, του Γιώργου Κοτανίδη αντίστοιχα. Θα συμμετάσχουν πολλοί άνθρωποι, θα
αλλά και αυτός στον οποίο εργάζεσαι, παίξουν διάφοροι ράπερ, θα γίνει ένα μεγάλο εικαστικό θέμα πάνω στην
και συνηθίζει «να βγάζει το σκύλο του «Οδύσσεια», θα είναι ένας πανηγυρισμός. Νομίζω η Καβάλα κάθε καλοκαίρι
βόλτα», εννοώντας τον εαυτό του, γιατί έτσι στολίζεται και φοράει το φεστιβάλ της.
ξετρυπώνει ιδέες και αισθήσεις. Ο Θοδωρής
Γκόνης είναι «αγωνιστικά απαισιόδοξος», γι’ Η Καβάλα σάς εμπνέει και πώς;
αυτό και διπλά αισιόδοξος, και προτιμά να Φυσικά και με εμπνέει, αλλιώς δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Η πόλη της
δουλεύει γενναιόδωρα με ό,τι έχει αντί να Καβάλας είναι σταμπαρισμένη, θα λέγαμε, με την εποχή των καπνών. Αυτή
διαμαρτύρεται. ήταν η χρυσή της εποχή, ο Μεσοπόλεμος. Ήταν μια πόλη κοσμοπολίτικη,
είχε αυτό το γλυκόπικρο του καπνού. Περπατάω τις πόλεις. Πάντα
Πώς καταφέρνετε όλα αυτά που κάνετε περπατώντας άσκοπα σε μια πόλη παίρνεις την ενέργειά της, περπατώντας
να συνυπάρχουν; χωρίς σκοπό, δηλαδή, πηγαίνοντας βόλτα το σκύλο, όπου ο «σκύλος» μπορεί
Έίμαι τυχερός, γιατί είναι ο τρόπος μου. να είσαι εσύ, να μην έχεις σκύλο. Έτσι λέω, χαριτολογώντας. Μου λένε «Πού
Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι διάβαζα κι πας;» κι απαντώ «Πάω βόλτα το σκύλο» κι ο σκύλος είμαι εγώ. Έ, αυτός με
οργάνωνα και δούλευα ταυτόχρονα, είμαι οδηγεί και πάντα ο σκύλος κάτι ξετρυπώνει. Αν τον αφήσεις σ’ ένα οικόπεδο,
υπέρ της εργασίας. Η ανάγκη σε κάνει, θα βγάλει κάτι, οπότε εμπιστεύομαι τη μύτη του σκύλου.
δηλαδή. Αν πρέπει να φτιάξεις και το
ποτάμι και το βαρκάκι και το κουπί και το Κάποιος ξένος που θα έρθει στην πόλη ποια μέρη πρέπει οπωσδήποτε
σκαρί και το πανί και το τραγούδι και το να δει;
ναυτόπουλο, ε, αυτό σε ενεργοποιεί και Οπωσδήποτε το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, τον αρχαιολογικό χώρο
μετά είναι μια ευλογία. Σε κάνει να είσαι που προστατεύεται από την UNESCO πια, το φρούριο της πόλης, το
σε εγρήγορση. Μπαίνεις κι εσύ σ’ αυτήν τη λιμενοβραχίονα, την Παναγία, το καρνάγιο, τον Προφήτη Ηλία, την παλιά
μεγάλη θάλασσα, η οποία σου δίνει πάντα διαδρομή της παλιάς Καβάλας, το δρόμο του νερού, τις Καμάρες και να
τρεις ευκαιρίες πριν σε πνίξει. Το θέμα είναι περπατήσει κι άσκοπα. Η Καβάλα είναι ευνοημένη γεωγραφικά κι έχει
να είσαι χαλαρός μέσα της, να κάνεις τον ενέργεια, φτάνει κανείς να την ανακαλύψει. Υπάρχει κάτι χρυσόπικρο
νεκρό χωρίς να είσαι πεθαμένος επάνω στο στην ατμόσφαιρα, που είναι ο καπνός, ευλογία και κατάρα μαζί. Η
κύμα. Ακόμα και το πιο άγριο κύμα, και η μεγάλη εμπειρία της Καβάλας είναι να περπατήσεις, να ακούσεις τους
πιο μεγάλη τρικυμία, δεν μπορεί παρά να ήχους που ακόμη βγάζουν οι καπναποθήκες. Να κάνεις ένα χάρτη των
έχει μια μικρή τρυφεράδα στο τέλος, δεν καπναποθηκών και να τις περπατήσεις μόνος σου, με κλειστό κινητό, για
θα σε πνίξει. Απλώς, η δυσκολία μού έδωσε να μπορέσεις να ακούσεις φωνές, ήχους και ψιθύρους αυτής της εποχής
μια αισιόδοξη ματιά στα πράγματα. Το να της Καβάλας. Να δέσεις ένα σκοινάκι από την πρώτη έως την τελευταία
περάσεις από την τρύπα της βελόνας έχει αποθήκη και με κλειστό κινητό να περπατήσεις και ν’ ακούσεις τους
πολύ ενδιαφέρον. Το θέμα είναι να σαλιώνεις ήχους και τις μουσικές, και ουσιαστικά να έχεις και τη μύτη σου ανοιχτή,
σωστά το νήμα σου. Όπως το κάνει ο να μυρίσεις αυτό τον καπνό. Και μετά ας κάνεις μια βόλτα στην Παναγία,
μεταξοσκώληκας, να το γυρίζεις σε μετάξι. αυτό το υπέροχο κομμάτι που ευτυχώς έμεινε στοιχειωδώς αλώβητο, δεν
γκρεμίστηκε όπως άλλα μέρη, για να κοιτάξεις από ψηλά την πόλη.
Τι θέμα έχει φέτος το Φεστιβάλ Φιλίππων;
Φέτος είναι αφιερωμένο στην «Οδύσσεια»,
με τον υπότιτλο «Η Τέχνη της Έπιβίωσης». “THE ODYSSEY” IS A FASCINATING EPIC, VERY
Γιατί η «Οδύσσεια» μας δείχνει με τον
καλύτερο τρόπο την τέχνη της επιβίωσης. JOYFUL; IT HAS A SENSE OF COMEDY DEEP
Ο Οδυσσέας, έτσι κι αλλιώς, είναι ένα DOWN, A UNIVERSAL TEXT. Η «ΟΔΎΣΣΕΙΑ»
πρόσωπο του μύθου και της αλληγορίας, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΎΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΕΠΟΣ, ΠΟΛΎ
δεν υπήρξε ποτέ, γι’ αυτό υπήρξε. Ο
Τρωικός Πόλεμος δεν έγινε ποτέ, γι’ αυτό ΧΑΡΟΎΜΕΝΟ, ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΤΑ
έγινε. Θέλω να πω ότι ο Οδυσσέας δεν είναι ΒΑΘΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.

29