Page 89 - GREC14N_MJT_03
P. 89
KVA
στρατιωτικούς κινηματίες. Και αρχές έγινα συγγραφέας. Ώστόσο σ’ αυτό αυτό, την Καβαλιώτισσα Σταυρούλα
του 1938 βγήκε πρώτος σε σταυρούς έφταιξε κι ο παππούς που ήταν Τσολακίδου.
βουλευτής του Νομού Καβάλας με σπουδαίος παραμυθάς. Μου διηγούταν Η Καβάλα είναι η πιο όμορφη πόλη
το βενιζελικό κόμμα του Αλέξανδρου ιστορίες θηρίων από τη ζούγκλα του της Έλλάδας. Χτισμένη αμφιθεατρικά,
Παπαναστασίου.) Αμαζονίου όπου ποτέ δεν είχε πάει. Κι καθρεφτίζεται με τη θάλασσα στο
Όλα αλλάξαν ξαφνικά με την εισβολή εγώ άνοιγα το στόμα μου σαν χάνος. απέναντι «νησί των Σειρήνων»
των Βουλγάρων. (Για τη βουλγαρική Έτσι, εκτός από τον Φλωμπέρ, και ο (κατά τον Όμηρο,) την όμορο Θάσο.
κατοχή της πόλης έγραψα το 1949 μπάρμπα-Λιάς συνέτεινε στο να μπω Οι Καβαλιώτες που γνώρισα, της
«Τα σιλό» που πρωτοπαρουσιάστηκε απ’ τα μικράτα μου στην «παραμυθία» ελληνικής και ξένης διασποράς,
στη Δημοτική Βιβλιοθήκη μετά της λογοτεχνίας. αγαπούν και τιμούν την πόλη τους
από πρόσκληση της δημάρχου, κ. Αλλά για την ιστορία της πόλης που όπου κι αν βρίσκονται. Έίναι περήφανοι
Δήμητρας Τσανάκα). Το 1941 φύγαμε γεννήθηκα και τόσο παθιασμένα γι’ αυτήν και δεν την ξεχνούν. Ακόμα
από την Καβάλα για τη Θεσσαλονίκη αγαπούσα δεν σκάμπαζα γρι. Ώσπου με και όσοι έκαναν μόνο το στρατιωτικό
κι επιστρέψαμε το 1945, όπου πήγα την Αλλαγή, όπου εξελέγη δήμαρχος τους εδώ μιλούν για τα χρόνια που
στο δημοτικό του Λυκείου Καρυωτάκη. της πόλης το 1982 ο Λευτέρης υπηρέτησαν τη θητεία τους με άκρα
(Αργότερα ο Κώστας Καρυωτάκης Αθανασιάδης, ανάμεσα στα άλλα νοσταλγία.
έγινε ο αγαπημένος μου ποιητής). προτερήματά του και στα πολλά Τι της λείπει; Η επέκτασή της
Το 1947 βρέθηκα με υποτροφία στο καλά που έκανε (όπως ο βιολογικός διά θαλάσσης. Η ανάπτυξη του
αμερικανικό κολέγιο «Ανατόλια» από καθαρισμός με έδρα... την Κοπεγχάγη), θρησκευτικού τουρισμού, με βάση το
όπου κι αποφοίτησα. Όμως κάθε ανέπτυξε και την ιστοριογραφία της. πρώτο πόδι που πάτησε στην Έυρώπη
καλοκαίρι επιστρέφαμε στην πόλη Κι έτσι χάρις στον επικεφαλής της ο Απόστολος των Έθνών στους
με την αδελφή μου Έλσα κοντά στον έρευνας στα αρχεία, τον σπουδαίο Φιλίππους. Μια γερή ποδοσφαιρική
παππού και τη γιαγιά. Η γιαγιά μάς ιστορικό που τον χάσαμε πρόσφατα, ομάδα όπως ήταν παλιά «Οι
υποδεχόταν με το σπιτικό παγωτό Νικόλαο Ρουδομέτωφ, έμαθα κι εγώ φίλιπποι». (Το ποδόσφαιρο είναι
που έφτιαχνε η ίδια κι ο παππούς σε ποια πόλη γεννήθηκα κι όλη την σήμερα το ισχυρότερο διαφημιστικό
με έπαιρνε από το χέρι για να με ιστορία του μαρξιστή κατ’ αρχάς (1926) θέαμα χωρίς θέμα.)
κεράσει τους θρυλικούς λουκουμάδες πατέρα μου που αγνοούσα πλήρως Και... οι υπουργοί. Δεν μπορεί να έχει
στο ζαχαροπλαστείο δίπλα από την (γνώριζα μόνο την κατοπινή λατρεία κάθε φορά τέσσερις βουλευτές από
εκκλησία του Αγίου Παύλου. του για τον Έλευθέριο Βενιζέλο και το ένα ή το άλλο κόμμα και κανέναν
Έίχα ιδιαίτερη σχέση με τον παππού, μεταπολεμικά για «τον γέρο της υπουργό από αυτούς.
τον μπάρμπα-Λιά. Ισόβιος ταμίας Δημοκρατίας» Γεώργιο Παπανδρέου, Πολιτιστικά ωστόσο είναι στις
στους Κυλινδρόμυλους Γεωργή- με του οποίου το κόμμα δεν ευτύχησε εμπροσθοφυλακές. Με το ετήσιο
Νικολετόπουλου (που γλίτωσαν να εκλεγεί για 10 ή 20 σταυρούς φεστιβάλ της, τη Λογοτεχνική Σχολή
μεν από τους Βουλγάρους, αλλά κάθε φορά). Έτσι κι εγώ, σε εκείνα τα Καβάλας, που άρχισε με τον Φώτο
ανατινάχτηκαν πριν από καμιά 20ετία άχρηστα πλέον ψηφοδέλτια, με τους Πρασίνη, επαυξήθηκε με τον Γιώργο
από τους Έλληνες, για να χτιστεί στη πέντε υποψήφιους του κόμματος των Χειμωνά και σήμερα έχει πλήθος
θέση τους το νέο Δικαστικό Μέγαρο). Φιλελευθέρων, άρχισα να γράφω από αναγνωρισμένων πανελλαδικά
Τα σιλό ήταν μέχρι τότε το σήμα πίσω τα πρώτα μου διηγήματα. Έτσι πεζογράφων, ποιητών, συνθετών,
κατατεθέν της πόλης, όπως είναι ο μίσησα από μικρός την πολιτική και μουσικών (π.χ. τη διάσημη ανά τον
Λευκός Πύργος για τη Θεσσαλονίκη δεν πολιτεύθηκα ποτέ μου, παρόλες κόσμο σοπράνο Αλέξια Βουλγαρίδου)
και η Ακρόπολη για την Αθήνα. Αυτήν τις πιέσεις που δέχτηκα. Και τώρα θεατρικών συγγραφέων και
τη βαρβαρότητα από μια Τράπεζα, που ξέρω πια το παρελθόν της πόλης, της ηθοποιών.
μάλιστα έφερε και το επίθετο «Έθνική», «μικρής Μόσχας» όπως την έλεγαν Έχει επίσης στο αποθεματικό της τον
δεν μπόρεσα ποτέ να τη συγχωρήσω. επί δημάρχου Πασαλίδη (1936-1940), πρώτο εν Έλλάδι παθιασμένο ιστορικό
Τέλος πάντων. Ας πάμε στα ευχάριστα. την αγωνιστικότητα της καπνεργατιάς, της Μακεδονίας, με καταιγισμό
Ο παππούς μου που υπεραγαπούσα την ηρωική στάση πολλών ανθρώπων βιβλίων εδώ και 60 χρόνια, τον βοηθό
ήταν μανιώδης κυνηγός. Με έπαιρνε του μόχθου και είμαι περήφανος που του πατέρα μου στο δικηγορικό του
μαζί του στο κυνήγι στον κάμπο του πήρα το Νόμπελ στην πόλη, όταν ο γραφείο της Καβάλας και κατοπινό
Σαρί Σαμπάν. Αργότερα μου χάρισε δήμαρχος Κώστας Σιμιτζής βάφτισε τη υπουργό Βορείου Έλλάδος, τον
κι ένα φλόμπερ. Κι εγώ, όπως από Δημοτική Βιβλιοθήκη με το όνομά μου. Νίκο Μάρτη, που το όνομά του δεν
το Λύκειο Καρυωτάκη πέρασα στον Η Καβάλα είναι η ευρωπαϊκή αναφέρθηκε ούτε μια φορά στην
ποιητή, έτσι και από το φλόμπερ του πρωτεύουσα του σκάκι. Ανέδειξε τρικυμία που προκάλεσε η Συνθήκη
παππού κατέληξα στον Φλωμπέρ κι και την παγκόσμια πρωταθλήτρια σ’ των Πρεσπών.
89